MySQL یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه‌ای منبع باز گسترده (RDMS) است که متعلق به شرکت اوراکل می‌باشد. این سیستم برای برنامه‌های کاربردی مبتنی بر وب سالها یک انتخاب پیش فرض بوده و همچنان در مقایسه با سایر موتورهای پایگاه داده محبوب باقی مانده‌است.
MySQL برای برنامه‌های وب طراحی، بهینه‌سازی شده و بخش وسیعی از برنامه‌های اصلی مبتنی بر وب مانند فیس بوک، توییتر، ویکی پدیا، یوتیوب و ... را تشکیل می‌دهد.
در این مقاله بطور مفصل، ما در مورد نحوه عیب یابی مشکلات و خطاهای رایج در سرور پایگاه داده MySQL توضیح خواهیم داد؛ اگر شما هم از این پایگاه داده محبوب و پرقدرت استفاده می‌کنید، این مقاله برای شماست!
Email Forwarders یکی از قابلیت‌های بسیار کاربردی کنترل‌پنل دایرکت ادمین می‌باشد؛ با استفاده از این قابلیت، شما می‌توانید تمامی ایمیل‌هایی که به یک حساب ایمیل که از دامنه شما ایجاد شده است (به عنوان مثال: info@hosni.ir) را به یک ایمیل دیگر ارسال کنید؛ با استفاده از این قابلیت، دیگر نیاز نیست دو صندوق پستی را بررسی کنید؛ در این آموزش به بررسی نحوه انجام این کار می‌پردازیم.
اولین کاری که برای بالا بردن سطح امنیت یک سرور انجام می‌شود، استفاده از یک فایروال است؛ فایروال ConfigServer Security & Firewall یکی از محبوب‌ترین فایروال‌های لینوکس است؛ در این مقاله ما نحوه نصب و پیکربندی مجموعه امنیتی تمام عیار ConfigServer Security & Firewall که با نام CSF نیز شناخته می‌شود را برای لینوکس شرح داده و مجموعه ای از موارد استفاده آن را بیان می‌نماییم. پس از خواندن این مقاله شما می‌توانید از CSF به عنوان فایروال و یک سیستم تشخیص خرابی نفوذ/ورود استفاده نمایید تا امنیت سرور خود و یا سرورهایی را که مسئولیت آنها را بر عهده دارید بالا ببرید.
همچنین در صورتی که در حال حاضر این فایروال را نصب کرده‌اید، می‌توانید این مقاله: «دستورات کاربردی فایروال CSF» را مطالعه کنید.
گیت یک ابزار کنترل کد است؛ هنگامی که شما تغییری در فایل‌ها ایجاد می‌کنید، این تغییر را ثبت یا Commit می‌کنید؛ هنگام کار با Git، ممکن است با شرایطی روبرو شوید که در آن نیاز به ویرایش یک پیام commit داشته باشید. دلایل زیادی وجود دارد که شما بخواهید این تغییر را انجام دهید، مانند اصلاح یک اشتباه تایپی، حذف اطلاعات حساس یا افزودن اطلاعات اضافی؛ در اینجا چگونگی تغییر Git commitهای اخیر یا قدیمی توضیح داده می‌شود.
اولین کاری که برای بالا بردن سطح امنیت یک سرور انجام می‌شود، استفاده از یک فایروال است؛ فایروال ConfigServer Security & Firewall یکی از محبوب‌ترین فایروال‌های لینوکس است؛ در این مقاله به بررسی و معرفی پرکاربردترین دستورات این فایروال می‌پردازیم؛ با ما همراه باشید.
تونل سازی SSH یا فوروارد کردن (باز) پورت SSH روشی برای ایجاد یک اتصال SSH رمزگذاری شده بین یک کلاینت و یک دستگاه سرور است که از طریق آن سرویس‌های مختلف می‌توانند اطلاعات خود را به صورت رمزنگاری شده جابجا کنند.
هنگامی که شما از پروتکل‌هایی مثل VNC یا FTP استفاده می‌کنید، اطلاعات شما به صورت رمزنشده بر روی شبکه جابجا می‌شوند؛ فوروارد کردن SSH برای انتقال اطلاعات شبکه در سرویس‌هایی کاربرد دارد که از یک پروتکل بدون رمز مانند VNC یا FTP استفاده می‌کنند، و دسترسی به محتواها را از سیستم‌های راه دور امکان پذیر کرده و فایروال‌های میانی را دور می‌زند. در اصل، شما می‌توانید هر پورت TCP را در شبکه محلی خود باز کرده و از طریق یک اتصال تونل SSH اطلاعات خود را منتقل کنید.
سه نوع فوروارد کردن پورت SSH وجود دارد:
• فوروارد کردن پورت بصورت محلی: اتصالی را از هاست کلاینت به هاست سرور SSH و سپس به پورت هاست مقصد باز می‌کند. در این نوع ایجاد تونل SSH، شما می‌توانید از کامپیوتر محلی خود به سرور ریموت مورد نظر متصل شوید.
• فوروارد کردن پورت بصورت ریموت: پورتی را از هاست سرور به هاست کلاینت و سپس به پورت هاست مقصد باز می‌کند. بنابراین به شما اجازه داده می‌شود از دستگاه ریموت خود به کامپوتر محلی‌تان متصل شوید.
• فوروارد کردن پورت بصورت پویا: دستگاه را به یک سرور پروکسی SOCKS تبدیل می‌کند که امکان برقراری ارتباطات TCP را از طریق طیف وسیعی از پورت‌ها فراهم می‌نماید.
در این مقاله، در مورد نحوه راه اندازی و تنظیم تونل‌های SSH رمزگذاری شده محلی، راه دور و پویا صحبت خواهیم کرد.
هنگام عیب یابی اتصال شبکه یا مشکلات مخصوص یک برنامه، یکی از اولین مواردی که باید بررسی شود این است که چه پورت‌هایی در واقع در سیستم شما مشغول هستند و کدام برنامه درحال شنود یک پورت خاص است.
در این مقاله نحوه فهمیدن اینکه چه سرویس‌هایی درحال گوش دادن (listen) به کدام پورت‌ها است، با استفاده از دستورات netstat ، ss و lsof توضیح داده می‌شود. این دستورات برای همه سیستم عامل‌های مبتنی بر لینوکس و یونیکس مانند macOS قابل استفاده است.
Vim یک ویرایشگر متن پیشرفته برای بسیاری از کاربرانی است که زمان زیادی را در محیط ترمینال لینوکس می‌گذرانند. برخلاف ویرایشگرهای دیگر، Vim دارای چندین حالت عملکردی است که ممکن است برای کاربران جدید کمی آزار دهنده باشد.
اگر در گوگل عبارت "How do I exit the Vim editor" را جستجو کنید، به نتایج عجیبی بر می‌خورید! سوالی بسیار ساده در StackOverFlow وجود دارد که ۲ میلیون بار بازدید شده! متن سوال: «چگونه از Vim خارج شوم؟»
Vim یا نسخه قبلی آن Vi روی macOS و تقریباً تمام توزیع‌های لینوکسی از پیش نصب شده است. اگر با شرایطی روبرو شوید که در آن ویرایشگر مورد علاقه شما در دسترس نبود، دانستن اصول اولیه Vim به شما کمک می‌کند؛ در اینجا نحوه ذخیره یک فایل در Vim / Vi قبل از خارج شدن از آن را توضیح خواهیم داد.
سیستم نام دامنه (DNS) یک بخش اصلی زیرساخت وب است و ترجمه نام‌های دامنه به آدرسهای IP را انجام می‌دهد. به عبارت دیگر DNS دفترچه تلفن اینترنت است؛ کامپیوترهای موجود در یک شبکه برای اتصال به یکدیگر از آدرسهای IP استفاده می کنند، ولی به یاد داشتن آدرس های IP کامپیوترهای یک شبکه برای افرادی که قصد اتصال به آنان را دارند بسیار دشوار است. مثلا به خاطر سپردن نام دامنه JeyServer.com بسیار ساده تر از به خاطر سپردن آدرس IP آن (5.196.204.147) است. به همین علت اغلب ما برای اتصال به سایت ها، نام دامنه آن را وارد می کنیم.
هر زمان که شما آدرس یک وب‌سایت را در مرورگر خود وارد می‌کنید، مرورگر شما از «DNS سرور» آی پی سایت را درخواست می‌کند و پس از دریافت آی پی سایت، به آن متصل می‌شود؛ در حالت عادی، این DNS سرورها از سمت ISP یا سرویس دهنده اینترنت شما تعیین می‌شوند که ممکن است کند باشند یا اطلاعات آنها بروز نباشد؛ بنابراین بهتر است از DNS سرورهای دیگری استفاده کنیم.
در این آموزش می‌خواهیم نحوه تغییر DNS سرور سیستم‌عامل اوبونتو دسکتاپ و سرور را مورد بررسی قرار دهیم.
در سیستم‌عامل گنو/لینوکس سرویس مثل یک نرم افزار روی سیستم عامل ویندوز است. سرویس یک یا مجموعه‌ای از برنامه‌های کاربردی روی لینوکس است که در پس زمینه منتظر می‌مانند تا مورد استفاده قرار گیرند، یا وظایفی را انجام می‌دهند؛ از معروف‌ترین سرویس‌های لینوکس می‌توان به mySQL، nginx، apache اشاره کرد. در لینوکس اغلب فعال یا غیرفعال کردن اجرای خودکار برخی از سرویس‌ها لازم است.
در توزیع‌های مختلف گنو/لینوکسی، برنامه‌های مختلفی برای مدیریت سرویس‌ها طراحی شده‌اند؛ اما در اوبونتو و CentOS رایج ترین آنها سیستم‌های SysV، Upstart و systemd هستند؛ وابسته به مدل توزیع لینوکس، رفتار یک سرویس را در هنگام بوت سیستم در لینوکس می‌توان با دستور systemctl یا chkconfig تنظیم کرد.
در اینجا نحوه فعال یا غیرفعال کردن اجرای خودکار سرویس‌های سیستم در مشهورترین توزیع‌های لینوکس یعنی اوبونتو و CentOS آموزش داده می‌شود.